คัมภีร์ Kung Fu House จัดทัพ อัพชีพจร

                                                            คัมภีร์ชูกำลัง

        Kung Fu House

                                                   (ฉบับจัดทัพ อัพชีพจร)

                                ในการท่องยุทธภพ สำหรับเจ้าสำนักหน้าใหม่คงมีสิ่งแปลกใหม่ และอุปสรรคต่างๆมากมาย  อีกทั้งยังคงมีคำถามในใจที่ยังหาคำตอบไม่ได้  แต่เชื่อได้ว่าเจ้าสำนักหน้าใหม่ทุกท่านคงอยากจะได้คำตอบที่เป็นความจริง  และเป็นแนวทางที่เป็นมาตรฐานของยุทธภพ  ดังนั้นคัมภีร์ฉบับ “จัดทัพ ชูกำลัง” จะไขความลับสวรรค์เหล่านั้นให้  ตามมาดูกัน

ไขความลับค่า Status

HP  :  อันนี้คงรู้กันทุกคนคือ  การเพิ่มค่าพลังของศิษย์  ยิ่งอัพมากเลือดก็ยิ่งมาก  ซึ่งสิ่งที่บอกว่าศิษย์ตัวไหนเน้น HP บ้างคงต้องไปดูที่ข้อมูลศิษย์  จะมีตัวอักษรใต้เลเวลสีแดงอ่อนเขียนว่า  “กาย”  เช่น ศิษย์ไคว่หัวหวัง  จะเขียนว่า “ฝึกวรยุทธกาย” หมายถึง ศิษย์คนนี้เด่นทางด้าน  กำลัง  และ HP เป็นต้น

กำลัง  :  ความแรงในการโจมตีของศิษย์  ซึ่งมีผลทั้งการโจมตีแบบธรรมดา และแบบวิชา  จึงสรุปได้ว่าถ้ากำลังของศิษย์ตัวไหนมาก  ก็ย่อมโจมตีได้รุนแรง ทั้งแบบธรรมดา และแบบวิชา  คำบอกไบ้สีแดงอ่อนจะเขียนว่า “วรยุทธ” หรือ “ฝีมือเลิศล้ำ”  เช่น มู่หยงฟู่ จะเขียนว่า “ท่าร่างวรยุทธ” หมายถึงเด่นทางด้าน ท่าร่าง กับ กำลัง   ส่วนอีกหนึ่งตัวอย่างคือ อาเฟย จะเขียนว่า “ฝีมือเลิศล้ำ” เด่นทางด้านกำลัง เป็นต้น

กำลังภายใน  :  หากศิษย์ตัวไหนมีค่ากำลังภายในสูง  โอกาสในการสลายพลัง จากวิชาของศัตรูก็จะมีมาก(ซึ่งสามารถลดโอกาสความเสียหายลงได้)  และในทางตรงกันข้ามหากศิษย์ตัวใดมีกำลังภายในสูง ก็จะสามารถปล่อยวิชาได้รุนแรงมากขึ้นได้ หากวิชานั้นเน้นกำลังภายใน  คำบอกไบ้สีแดงอ่อน จะเขียนว่า “ฝึกกำลังภายใน” ยกตัวอย่างเช่น ศิษย์จิวหมอจื้อ  จะเขียนว่า “พลังภายในหนักแน่น” ซึ่งแสดงว่าจะเด่นทางด้านกำลังภายใน 

                                               

ท่าร่าง  : อันนี้หลายคนคิดว่าเป็นการหลบ  แต่จริงๆแล้วท่าร่างคือความเร็วในการโจมตี  หากศิษย์ใดมีค่าท่าร่างสูงสุดในการต่อสู้  จะทำให้โจมตีก่อนศิษย์คนอื่นๆ  และนอกจากนี้หากหัวหน้าค่าย(ตัวหน้าสุด) มีค่าท่าร่างสูงๆ ก็จะมีผลทำให้โอกาสในการสวนกลับบ่อยขึ้น  และนอกจากนี้ก็จะมีผลกับความรุนแรง ในวิชาที่ต้องใช้ท่าร่างเป็นส่วนประกอบในการปล่อยด้วย  คำบอกไบ้สีแดงอ่อน จะเขียนว่า “ท่าร่าง” หรือ “วิชาตัวเบาเหมือนลม”  ยกตัวอย่างเช่น ศิษย์อุ้ยเสี่ยวป้อ  จะเขียนว่า “ฝึกท่าร่างกาย” ซึ่งแสดงว่าจะเด่นทางด้านท่าร่างและเลือด  ส่วนอีกหนึ่งตัวอย่าง  เช่นชอลิ้วเฮียง จะเขียนว่า “วิชาตัวเบาเหมือนลม”  แสดงว่าเด่นเฉพาะท่าร่างเพียงอย่างเดียว เป็นต้น

ป้องกัน  :  อันนี้ก็ตรงความหมายคือค่าป้องกัน  หากศิษย์ใดมีค่าป้องกันมาก  ก็จะลดโอกาสความเสียหายจากการโจมตีแบบธรรมดา และแบบวิชา  คำบอกใบ้สีแดงอ่อน จะเขียนว่า “ป้องกัน” หรือ “ป้องกันดั่งเหล็ก”  ยกตัวอย่าง  คือ กีเบียงหยัง จะเขียนว่า “วรยุทธป้องกัน”  และเซียวฮื้อยี้  ที่เขียนว่า “ป้องกันดั่งเหล็ก”

แม่น  :  อันนี้ความหมายก็คือความแม่นยำในการโจมตีแบบธรรมดา  หากศิษย์ใดมีค่าความแม่นสูง  ก็จะสามารถโจมตีศัตรูได้ถึงตัว  แต่หากศิษย์ใดมีค่าความแม่นต่ำก็อาจจะทำให้ศัตรูหลบได้เช่นกัน  ศิษย์ที่เด่นทางด้านแม่นยำคือ “ลี้คิมฮวง” ที่มีค่าความแม่นเริ่มต้นที่ 100  (เพราะเขาคือร้อยลี้ไม่พลาดเป้า)

 หลบ :  อันนี้จะตรงข้ามกับแม่น  เพราะว่าหากศิษย์ใดมีค่าหลบสูงโอกาสที่จะหลบการโจมตีธรรมของศัตรูก็จะมีมากเช่นกัน  แต่ทั้งนี้ต้องขึ้นอยู่กับศัตรูด้วย  เพราะหากศัตรูมีค่าความแม่นที่สูงมาก ต่อให้เรามีค่าหลบที่สูง  ก็อาจจะโดนโจมตีได้ถึงตัว  ศิษย์ที่เด่นทางด้านการหลบ  คือ เอี๊ยบไค  ที่มีค่าหลบเบื้องต้นที่ 100 ( แบบว่าอาจารย์ลี้คิมฮวงแม่น 100 ลูกศิษย์ก็เลยแก้ทางเป็นหลบ 100  อันนี้คิดเอาเองนะ 555+)

คริติคอล  :  หากคริติคอลมีค่าสูง  โอกาสที่ศิษย์จะโจมตีแบบธรรมดา และโจมตีแบบวิชา ติดคริติคอลสูง  แต่ไม่ได้เกี่ยวกับความรุนแรง  มีผลแค่เรื่องของการติดคริติคอลบ่อยเท่านั้น

ต้านคริติคอล :  หากศิษย์ใดมีค่าต้านคริติคอลสูง  ก็จะลดโอกาสถูกโจมตีที่ติดคริติคอล ทั้งแบบโจมตีธรรมดา และแบบโจมตีวิชา  สรุปง่ายๆคือ ค่าต้านคริติคอลสูง โอกาสที่จะโดนตีติดคริติคอลก็ต่ำ

สมาธิ : อันนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไร หลายคนคงคิดถึงเรื่องการนั่งสมาธิอันนี้ไม่เกี่ยวนะครับ  ค่าสมาธินี้จะสอดคล้องกับ คริติคอล  หมายความว่า หากศิษย์มีค่าสมาธิสูง ก็จะทำให้การโจมตีที่ติดคริติคอล ได้รุนแรงขึ้น  สมมติว่า  เฉียวฟง  โจมตีธรรมดา  ค่าเสียหาย 200  แต่ถ้าติดคริติคอล จะเพิ่มเป็น 300 (อันนี้สมมติว่าสมาธิยังต่ำๆ)  แต่ต่อมาเพิ่มสมาธิเข้าไปสูงขึ้น  การโจมตีที่ติดคริติคอลจะเพิ่มเป็น 500  อันนี้เป็นการสมมติเพื่อให้เห็นภาพนะครับ  จริงๆแล้วค่าความรุนแรงนั้นก็ต้องอาศัย กำลัง ควบคู่กันไปด้วย

ชีพจร

                ศิษย์แต่ละคนจะมีชีพจร  เพื่อเสริมคุณสมบัติทางด้านต่างๆ ซึ่งจะประกอบไปด้วยทั้งหมด 8 จุด  ซึ่งแต่ละจุดนั้นต้องอาศัยรีเวลในการเปิดชีพจร  ซึ่งชีพจรจะเปิดจุดใหม่ๆทุก 15 เวล  และจะครบทุกจุดที่เวล 120  อีกทั้งชีพจรที่ปรากฏนั้นจะเกิดขึ้นแบบสุ่ม   นอกจากนี้ชีพจรก็ถูกแบ่งออกเป็น 3 ระดับ คือ เปี้ย(สีเขียว)  อิก(สีฟ้า)  กะ(สีม่วง)  ดังนั้นหากใครที่ดวงดี  เวลาเวลถึงก็ได้ชีพจรระดับ กะ หรือ อิก ติดตัวมาเลย  แต่หากใครดวงบอด ก็ได้ชีพจรระดับ เปี้ย มาทั้งหมด  แต่หากใครดวงบอดก็อย่าพึ่งหมดกำลังใจ  เพราะสามารถใช้ “น้ำยาล้างกระดูก” เปลี่ยนชีพจรให้เป็นไปตามที่เราต้องการได้  ในส่วนของการเปลี่ยนชีพจรนั้น  ไม่มีอะไรแนะนำเป็นวิทยาศาสตร์นะครับ  ต้องใช้ใจ(ใจต้องถึง) และดวง(ดวงต้องเฮง) ล้วนๆครับ

การอัพชีพจรศิษย์

สำหรับศิษย์ตัวหน้า  ควรจะต้องเปลี่ยนชีพจรให้ได้ หลบระดับอิกขึ้นไป อย่างน้อย 1 อัน  ส่วนนอกนั้นควรเน้นชีพจรป้องกัน  ,  ต้านคริติคอล  , เลือด

สำหรับศิษย์แนวหลังที่เน้นใช้วิชาที่รุนแรง โจมตีเป็นกลุ่ม หรือทั้งหมด  ควรเน้นชีพจรที่เป็นคริติคอล  ,  สมาธิ  ,  แม่น  เอาไว้เยอะๆ  ส่วนชีพจรที่เป็น กำลัง , กำลังภายใน , ท่าร่าง  ก็สามารถใช้ได้แต่ต้องขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของศิษย์แต่ละคน

ส่วนศิษย์ในแดนกลางนั้น  ไม่มีอะไรเป็นมาตรฐานนะครับ  ให้ขึ้นอยู่กับกลยุทธของเจ้าสำนักแต่ละคนว่า  จะให้ศิษย์แต่ละตัวทำหน้าที่แบบไหน  เช่นบางสำนักเน้นบุก  ก็ให้อัพตามศิษย์แนวหลังได้เลย  ,  บางสำนักเน้นป้องกันอีกชั้น  ก็ให้อัพเหมือนศิษย์ตัวหน้า  ,  แต่หากไม่มีอะไรแน่ชัดก็ให้อัพ  แยกเป็นตัวๆไปครับ  ตามความถนัดของศิษย์แต่ละบุคคล

  

ค่ายกล

เจ้าสำนักหน้าใหม่หลายท่านคง  มีข้อสงสัยเกี่ยวกับค่ายกลว่า  ค่ายไหนดี  Dtac หรือ True Move เอ้าอันนี้ไม่ใช่  จริงๆแล้วค่ายกลแบ่งออกเป็น 3 ระดับคือ  กะ(สีม่วง)  อิก(สีฟ้า)  เบี้ย(สีเขียว) ซึ่งค่ายกลจะสามารถอัพเกรดได้จนถึงเวล 6 (Max) และนอกจากนี้ค่ายกลแต่ละค่ายก็มีคุณสมบัติที่แตกต่างกัน  แต่หลักๆในช่วงเริ่มต้นนั้นไม่ต้องซีเรียสเรื่องค่ายกลมากนักเพราะการฝ่าด่านต่างๆยังไม่ยากเย็นอะไร    จากประสบการณ์ในการท่องยุทธจักรที่ผ่านมา  ค่ายกลที่ใช้แล้วดีที่สุดทั้งทางด้านป้องกันและโจมตี  จะต้องมีคุณสมบัติ  ส่วนหน้าเน้น ป้องกัน  ---  ส่วนกลางเน้น กำลัง(หรือกำลังภายใน) --- ส่วนหลังเน้นกำลัง  โดยส่วนตัวค่ายกลที่ควรลงทุนในการตีบวกให้ถึงระดับ 6 นั้น คงจะเป็นค่ายกลใดไม่ได้  นอกเสียจาก “ค่ายกล 5 ธาตุ” [สามารถใช้หยวนเซิ่น (คือดวงไฟสีฟ้า ที่มีให้กดรับที่ลานประลองทุกวัน) และซื้อได้ที่ตำนานไร้พ่าย]

แต่หากเจ้าสำนักท่านใดได้ค่ายกลระดับกะขึ้นไป  ก็คงต้องพิจารณาถึงกลยุทธ์ในการวางแผนการต่อสู้กันอีกที  เนื่องจากค่ายกลระดับกะหลายๆค่ายก็มีคุณสมบัติที่ไม่น่าใช้  แต่ถ้าจะยกค่ายกลอันดับ 1 คงจะต้องเป็น ค่ายกล “ไม้เท้าตีสุนัข” ที่เน้น  ส่วนหน้าเน้น ป้องกัน  ---  ส่วนกลางเน้น กำลัง --- ส่วนหลังเน้นกำลัง 

การวางตำแหน่งศิษย์ที่ดี

                ส่วนหน้าค่าย  :  ควรจะวางศิษย์ที่มีค่าป้องกัน  และเลือดสูงๆ  และควรจะฝึกฝนศิษย์หัวหน้าค่ายให้มีค่าการหลบ  ,  ต้านคริติคอล ไว้สูงๆด้วย จะทำให้ไม่ตายง่ายๆ  อีกทั้งต้องให้ใส่ชุด หมวก และของที่ช่วยเพิ่มเลือด หรือป้องกันไว้เยอะๆให้แก่ศิษย์ตัวหน้าด้วย

                ส่วนกลางค่าย : ควรวางศิษย์ที่มีเลือดระดับกลางๆไว้  อีกทั้งควรจะเป็นศิษย์ที่มีการโจมตีธรรมดา หรือโจมตีด้วยวิชาที่รุนแรงพอสมควรเอาไว้ด้วย  ส่วนการฝึกฝนต้องแล้วแต่ทักษะศิษย์แต่ละตัว  นอกจากนี้ควรจะต้องมีชุดป้องกันและเครื่องประดับที่มีคุณสมบัติเพิ่มเลือดรวมอยู่ด้วย  เพื่อป้องกันเรื่องของโดนวิชาจำพวก “ยิงกระเด็น”

                ส่วนหางค่าย : ควรวางศิษย์ที่โจมตีทั้งแบบธรรมดาหรือแบบวิชาที่รุนแรงที่สุดของสำนักไว้  โดยเฉพาะตำแหน่งหางค่ายบน(มู่หยงฟู่) และล่าง(เต็งชุนชิว)  ส่วนตำแหน่งตรงกลางนั้นควรจะหลีกเลี่ยงเพราะว่าอาจจะโดนวิชาประเภททะลวงได้ง่ายๆ  การฝึกฝนศิษย์ในส่วนนี้ควรเน้น คริติคอล และสมาธิเป็นหลัก  ของที่ควรใส่ให้กับศิษย์ในส่วนห่างค่ายนั้นควรเน้นพวกสร้างคริติคอล , สมาธิ รวมไปจนถึงของที่ช่วยเพิ่มกำลัง เข้าไปด้วยเพื่อเพิ่มความรุนแรงในการโจมตีให้กับศิษย์ที่เอาไว้เป็นอาวุธเด็ดในการต่อสู้

วิชายุทธ

วิชายุทธแบ่งออกเป็น 3 ประเภท  คือ 1.) วรยุทธ   2.) กำลังภายใน   3.) วิชาตัวเบา  ซึ่งสามารถอธิบายได้ดังนี้

1.)    วรยุทธ : จะเน้นการใช้ กำลัง ในการปล่อยท่า  ดังนั้นศิษย์ที่จะมาใช้วิชาสายนี้ จะต้องมีกำลังที่ค่อนข้างสูง ถึงจะเหมาะสม  ยกตัวอย่างเช่น  วิชาเก้ากระบี่เดียวดาย  จะประกอบไปด้วยการใช้  กำลัง 7 ส่วน  กำลังภายใน 3 ส่วน ในการปล่อยท่า  ดังนั้นจะเห็นได้ว่ากำลังจะมีสัดส่วนเยอะกว่ากำลังภายใน  จึงเป็นสิ่งที่เจ้าสำนักจำเป็นที่จะต้องหาศิษย์ที่มี “กำลัง” มากๆมาใช้วิชานี้

2.)    กำลังภายใน :  จะเน้นการใช้ กำลังภายใน  ในการปล่อยท่า  ดังนั้นศิษย์ที่จะมาใช้วิชาสายนี้ จะต้องมีกำลังภายในที่ค่อนข้างสูง ถึงจะเหมาะสม ยกตัวอย่างเช่น วิชาราชสีห์คำราม  จะประกอบไปด้วยการใช้กำลังภายใน 10 ส่วน(ทั้งหมด)ในการปล่อยท่า  ดังนั้นหากนำศิษย์ที่มี ”กำลังภายใน” มากๆมาใช้วิชานี้ ก็จะทำให้เกิดความรุนแรงได้มากขึ้น

3.)    วิชาตัวเบา : จะเน้นการใช้ ท่าร่าง  ในการปล่อยท่า  ดังนั้นศิษย์ที่จะมาใช้วิชาสายนี้ จะต้องมีท่าร่างที่ค่อนข้างสูง ถึงจะเหมาะสม ยกตัวอย่างเช่น พลังกวดจันทราเด็ดดาว  จะประกอบไปด้วยการใช้ท่าร่าง 10 ส่วน(ทั้งหมด)ในการปล่อยท่า  ดังนั้นหากนำศิษย์ที่มี ”ท่าร่าง” มากๆมาใช้วิชานี้ ก็จะทำให้เกิดความรุนแรงได้มากขึ้น

วิธีคิดความรุนแรงการโจมตีด้วยวิชา  จะขอยกตัวอย่างวิชามีดบินลี้น้อย ที่ติดตั้งในศิษย์อุ้ยเสี่ยวป้อ ที่มีกำลัง 1,379  กำลังภายใน 1,026 ท่าร่าง 1,695 โดยที่วิชา ณ ตอนติดตั้งนี้เป็นวิชาบุกเดี่ยว ความแรง 371  ดังนี้

                วิชามีดบินลี้น้อย  ประกอบไปด้วยการใช้ท่าร่าง  7  ส่วน  และ  กำลังภายใน  3  ส่วนในการปล่อยวิชา  ดังนั้นจะได้การคำนวณความรุนแรง ดังนี้   ( 1,695 x 7)  +  (1,026 x 3 ) x 371/100  จะเท่ากับ  5,544  แล้วหลังจากนั้นให้นำกำลัง คือ 1,379 มาบวกเพิ่มอีกครั้ง  สรุปจะได้ความรุนแรงจากวิชามีดบินลี้น้อยจากอุ้ยเสี่ยวป้อ  เท่ากับ 5,544 + 1,379 = 6,923

การโจมตีด้วยวิชา  จะแบ่งการโจมตีออกแบบ 5 ลักษณะ คือ

1.)    บุกเดี่ยว  :  เป็นวิชาที่โจมตีศัตรูเพียง 1 เป้าหมาย  ความรุนแรงที่ได้รับ 100%

2.)    กวาดล้าง : เป็นวิชาที่โจมตีศัตรูเป็นแถวแนวดิ่ง ความรุนแรงที่ศัตรูตัวแรกได้รับ 100%  ส่วนศัตรูที่อยู่ในแนวเดียวกันตัวอื่นจะได้รับความรุนแรงเพียง 50%

3.)    ทะลวง : เป็นวิชาที่โจมตีศัตรูเป็นเส้นตรงแนวนอน  ศัตรูตัวแรกจะได้รับความรุนแรง 100% ส่วนศัตรูตัวหลังจะได้รับความรุนแรงเพียง 50% (ภาพนี้ต้องขออภัยสำนักชูกำลัง2 ไม่มีท่าทะลวง)

4.)    ยิงกระเด็น : เป็นวิชาที่โจมตีศัตรูเป็นกลุ่ม ศัตรูตัวแรกจะได้รับความรุนแรง 100% ส่วนศัตรูที่อยู่ข้างเคียงจะได้รับความเสียหายเพียง 32%

5.)    ทั้งหมด : เป็นวิชาที่โจมตีศัตรูทุกตัว ศัตรูตัวแรกจะได้รับความรุนแรง 100% ส่วนศัตรูคนอื่นๆจะได้รับความเสียหายเพียง 32%

( ขอบคุณข้อมูลจาก bbs.siamgame.in.th ) ( ภาพตัวอย่างต้องขอขอบคุณสำนักชูกำลัง2 , สำนักเทพสุดตีน และสำนักทะลวงไข่ซีกซ้าย ในเซิรฟเทพกระบี่ด้วยครับ)

ความลับสวรรค์ในการตีบวกค่ายกลและวิชา

1.)    ในระดับการตีบวกเวล 1 – 2 ควรใช้ค่ายกล หรือวิชาระดับเปี้ย(สีเขียว) ในการตีบวกพอครับ  ทั้งนี้เพื่อประหยัดทรัพยากร  อีกทั้งโอกาสในการอัพเกรดสำหรับ  สำหรับเวล 1-2 นั้นยังมีโอกาสสำเร็จสูงอยู่ จึงไม่จำเป็นต้องใช้ทรัพยากรที่สูงกว่านี้

2.)    ในระดับการตีบวกเวล 3 – 4 ควรใช้ค่ายกล หรือวิชาระดับอิก(สีฟ้า) ขึ้นไปในการตี เพราะในระดับการตีเวล 3 – 4 นั้นโอกาสการอัพเกรดสำเร็จนั้นจะเริ่มลดลงแล้ว  จึงจำเป็นที่จะต้องใช้ทรัพยากรที่สูงขึ้น เพื่อให้โอกาสความสำเร็จเพิ่มสูงขึ้น  ในส่วนนี้ควรใส่ให้ครบ 5 ช่องไปเลยครับ (เพราะโอกาสอัพเกรดสำเร็จยังมีอยู่สูงพอสมควร

3.)    ในระดับการตีบวกเวล 5 – 6 ควรใช้ค่ายกล หรือวิชาระดับอิก(สีฟ้า) เช่นกัน แต่โอกาสที่จะอัพเกรดจะสำเร็จนั้นจะต่ำมาก  แบบว่าใส่ไปเต็ม 5 ช่องโอกาสสำเร็จเพียง 20-  30% เท่านั้น  จากประสบการณ์อัพเกรดในช่วงเวล 5 – 6 นี้ ผมขอแนะนำว่าใส่ทรัพยากรไปเพียง 3-4 ชิ้นก็พอครับ  ให้โอกาสความสำเร็จขึ้นเพียง 13 – 18 % ก็พอแล้ว  เพราะเนื่องจากว่าโอกาสการอัพเกรดสำเร็จนั้นต่ำมาก  ตามหลักทางคณิตศาสตร์แล้ว แทบจะเป็นไปได้ยากมาก  แต่ก็อย่างที่คุณครูสอนกันมาว่า  “ไม่ว่าจะกี่เปอร์เซ็นต์ก็มีโอกาสเป็นไปได้ทั้งนั้น”  สรุปนะครับ ต้องอาศัย “ดวง” ในการตีครับสำหรับขั้น 5 – 6

4.)    ควรจะสะสมค่ายกล หรือวิชา สต็อกไว้ประมาณ 50 ชิ้นสำหรับการอัพเกรดค่ายกลหรือวิชาที่เริ่มต้นจากระดับ 1  ยกตัวอย่างนะครับ  ผมวางแผนว่า  อีก 1 อาทิตย์ผมจะแลกค่ายกลในตำนานไร้พ่ายมาใช้  ในระหว่างนั้นผมก็ได้สะสมค่ายกลทั้งระดับเปี้ย และระดับอิกไว้ก่อนเลยครับ  ผมเตรียมเอาไว้ประมาณ 52 ชิ้น  หลังจากนั้นผมก็แลกค่ายกล  พอหลังจากได้มาไม่รอช้าครับ  ทำตามสเต็ป 1 – 3 ที่ว่ามารวดเดียวเวล 6 ครับ (จากประสบการณ์จริง)

นี่เป็นเพียงอีก 1 คัมภีร์ที่เจ้าสำนักหน้าใหม่ๆทุกคนจะต้องทราบ  ทั้งนี้ในคัมภีร์เล่มต่อไป  จะเป็นการเดินทางเพื่อไปสู่เป้าหมายในการท่องยุทธจักร   คัมภีร์เล่มต่อไปมีชื่อว่า “คัมภีร์ วางหมากปราบปรมาจารย์”